“กลองยาวหนองหญ้าไทร”
กลองยาวเป็นศิลปะ ชนิดหนึ่งของชาวมอญหม่องสุใดเกิงชาวพม่า นำกลองยาวเข้ามาเล่นในประเทศสยาม ในสมัยพระจุลจอมเกล้า รัชกาลที่ ๕ หม่องสุใดเกิงนี้ เข้ามาตั้งถิ่นฐานบ้านเรือนในประเทศสยาม อยู่แถวๆ ตำบลวัดมะหรร หม่องสุใดเกิงได้สอนให้คนไทยในแถบนั้นได้เล่นกลองยาวกันเป็นที่แพร่หลาย คนไทยเรียกกันว่า การเล่นเถิดเทิง หรือบ้างเรียกกันว่า ปะเท้งปะหรือโหม่งเท้งโหม่ง นั้นหมายความว่าเรียกตามเสียงตี ในสมัยก่อนนี้นิยมเล่นเฉพาะผู้ชาย กลองยาวนิยมเล่นกันตามงานวัด หรืองานรื่นเริงต่างๆ เช่นงานแห่นาค งานแห่ขบวนขันหมากงานแต่งงาน งานขึ้นบ้านใหม่ งานลอยกระทง งานปีใหม่ งานแห่ขบวนองค์กฐิน งานแห่ขบวนองค์ผ้าป่าหรืองานสงกรานต์เหล่านี้เป็นต้น ต่อมากลองยาวได้พัฒนา ขึ้นมาตามลำดับจนเป็นที่นิยมเล่นกันอย่างแพร่หลายในภาคกลาง จนเป็นศิลปะประจำภาคกลางไปในที่สุด ต่อมามีการเล่นกันมาก และแพร่หลายไปตามหัวเมืองต่างๆ จึงได้ชักชวนให้สุภาพสตรี เข้ามามีส่วนร่วมการเล่นกลองยาว และให้สุภาพสตรีเป็นนางรำ ประจำการเล่นกลองยาวมาจนถึงปัจจุบันนี้ อ่านต่อ
https://www.m-culture.go.th/sisaket/ewt_news.php?nid=1038&filename=index
ผู้เขียน/เรียบเรียง นางสาวศิริรัตน์ ชูจิ๋ว ครู กศน.ตำบลหนองหญ้าไทร
ภาพ : นางสาวศิริรัตน์ ชูจิ๋ว ครู กศน.ตำบลหนองหญ้าไทร
Post a Comment